پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی [نافرمانی خدا] که برآن جرات یافته اید بنگرید.

آشنا   با درد من  ای  خواهرم

                              وقت  رفتن مادری کن در برم

مو پریشان کردنت جانم گرفت

                              اشک تو  ریزد به  چشمان ترم 

زمین    کربلا  آمد    به    یادم

                              به فکر غربت  و  دردت فتادم

پیامبر اکرم (ص) :هر کس از شما در خوردن قسم جدی تر است به جهنم نزدیکتر است.

خواست خداوند چنین است که هر پلیدی را از خاندان پیامبر دور کند و آنان را ازهر آلودگی پاک نماید.

امام حسن مجتبی (ع) :

« عجبت لمن یتفکر فی مأکوله کیف لا یتفکر فی معقوله»
تعجب میکنم از کسانیکه در غذای جسم خود فکر میکنند ولی در امور معنوی و غذای جان خویش تفکر نمیکنند.

آمرزش والدین با اعمال نیک فرزندان

پیامبر خدا فرمود: عیسی بن مریم به قبری عبور کرد که صاحبش در عذاب بود،سپس سال بعد به آن قبر عبور کرد در حالی که صاحبش در حال عذاب نبود. به پروردگار گفت: سال اول از این قبر عبور کردم ؛صاحبش درعذاب بود و سال بعد در عذاب نبود.خدا به او وحی فرمود:ای روح الله از او فرزندی شایسته به سن رشد رسید که جاده ای را اصلاح کرد و یتیمی را پناه داد.پس به خاطر عمل فرزندش او را آمرزیدم.

امام رضا (ع) :«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زَارَنى.»

«هرکس معصومه را در قم زیارت کند،مانند کسى است که مرا زیارت کرده است.»

امام جواد - کسى که عمه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است

************************

ای     اختر  آسمان   هفتم /   رعنا    گل    گلستان    هفتم

هم  دختر  هفتم  از امامان / هم    خواهر   هشتمین  ایشان

هم عمه ی حضرت جوادی / همچون  تو  کجاست پاکزادی

معصومه   نها د رضا    نامت / می خواست نشان دهد مقامت

************************

امام جعفر صادق (ع) فرمودند:

 دوست ندارم جوانی از شما (شیعیان) را جز بر دو گونه ببینم : دانشمند  یا دانشجو

************************

فاطمه معصومه(س)، از دختر امام صادق (ع) روایتى نقل مى کند که سلسله سندش به حضرت فاطمه زهرا(س)مى رسد که آن حضرت مى فرماید: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: «آگاه باشید! هرکس با محبّت آل محمّد بمیرد، شهید از دنیا رفته است.»

************************

 ببین در دنیا چقدر زنده‌ای، آن‌قدر برای خودت مسئله درست کن.

رسول الله (ص) به یک چوپان گفت یک خرده شیر به ما بده، گفت: آقا نداریم! آقا(ص) فرمود: خدایا، به این ثروت کلان بده. یک خرده رفتند آن‌طرف، چوپان دیگری بود، آقا (ص) فرمود: یک خرده شیر به ما بده. گفت: چشم، شما آنجا بنشینید، الآن برایتان می‌جوشانم می‌آورم. شیر را جوشاند و آورد و یک بره هم آورد، گفت: آقا این را بی‌زحمت بکشید، کباب کنید، بخورید. وقتی خواستند بروند، پول هم نگرفت. آقا (ص) فرمود: خدایا، به انداز? کفاف به این ثروت بده. اصحاب ناراحت شدند، گفتند: یا رسول‌الله‌(ص) آن چوپان قبلی به ما نداد، شما گفتید: ثروت کلان، این بیچاره همه چیز داد، پول هم نگرفت، شما گفتید به انداز? کفاف؟! حضرت (ص) گفت: خب من می‌خواهم در دنیا آقا باشد، این می‌خواهم با پشکل بازی نکند! آن را نفرین کردم، گفتم: خدایا، به او ثروت بده، تا زنده هست دنبال پشه و مگس و پشکل بگردد، بعد هم یکهو برود توی جهنم! اما کفاف این است که این به دینش می‌رسد، به زن و فرزند و همه چیزش می‌رسد، بعد هم صاف می‌رود در بهشت..