امام صادق (ع) : اگر خداوند علی(ع) را برای فاطمه(س) خلق نمی کرد ، در گستره زمین کفو و همتایی برای فاطمه یافت نمی شد.

خداوندا اگر زهرا نمی سوخت/ اگر مسمار  در  جسمش نمی دوخت

اگر درب  حرم  نشکسته بودند /  اگر     دست    علی  نابسته   بودند

دگر  در  کربلا  غوغا   نمی شد / کبودی   رنگ  آن  صحرا نمی شد

دگر   زینب   غریبانه   نمی رفت / رقیه    کنج     ویرانه   نمی رفت

دگر تیری گلویی را   نمیدوخت  / شبانه  دامن   طفلی  نمی سوخت

حضرت فاطمه (س) : « سعادتمند کامل و حقیقی کسی است که علی (ع) را در حیات او و پس از رحلتش دوست بدارد».

!$¯RI) ??»oY??sUô?r& t?rO?qs3?9$#

حدیث : بخیل کسی است که مرا پیش او یاد کنند ولی او برای من

 صلوات نفرستد.

نیایش : حضرت علی (ع) : خدایا من تو را از بیم عذاب و طمع در ثواب نپرستیدم ؛ بلکه تو را شایسته بندگی دیدم و پرستیدم(بحارالانوار ، ص 41)

************************

شوهرداری:

در روایت آمده است : جهاد زن خوب شوهرداری است .چه خوب شوهرداری بود فاطمه(س) هنگامی که پیکر خسته و کوفته علی(ع) از میدان نبرد به خانه باز می گشت ، از مهربانی ها و دلگرمی ها و نوازش های همسرش برخوردار می شد.زخم های تنش را مرهم می گذاشت.لباس های خون آلودش را می شست.شوهرش را تحسین و تشویق می کرد و فداکاری هایش را می ستود و بدین وسیله دلش را گرم و برای جنگ آینده آماده می ساخت.فاطمه(س) هرگز بدون اجازه ی علی(ع) از خانه خارج نشد.در خانه علی(ع) هرگز دروغ نگفت و خیانت نکرد و هیچ گاه از دستوراتش سرپیچی ننمود.